Bu aralar artık korku, hüzün ve sevinç gibi duyguları daha iyi ayırt etmeye başladım. İlk defa korktuğum bir şeye tepki verdim. Babannem mutfağa güzel kokması için "fesleğen" adında bir çiçek koymuş. Elimizi değdirince etrafa güzel koku yayıyor. Babam da beni kucağına alıp elimi o çiçeğe değdirdi. Ama ben öyle çok korktum ki babamın kucağına geri attım kendimi. Babam da beni anneme götürerek "Fethiye gel bak sana ne göstereceğim" dedi. Sonra aynı şeyi annemin yanında tekrar yapıp beni bir kere daha korkuttu. Ben bu sefer hem babamın kucağına atıldım hem de ağladım. Annem de babama tepki gösterdi beni ikinci defa korkuttuğu için. Annemle babam bana korkumu yenmemi öğretiyorlar şu aralar. Anneme benzersem hiç de iyi olmayacak bu durum:)
Dünya'ya gelene kadar gezip gördüğüm alemler bir başkaydı. Ancak dünya bambaşkaymış... İki yaşına kadar gördüğüm güzellikleri ben anlattım, bundan sonrakileri annem dile getiriyor..
26 Ekim 2008 Pazar
7 Ekim 2008 Salı
Balık da Çok Lezzetliymiş
Bugün ilk defa balığın tadına baktım. Palamut adında bir balık yedirdi babannem bana. Çok hoşuma gitti. Ancak son anda boğazıma kaçınca bir kez daha yemek istemedim. İnşallah zekamın gelişmesine katkısı olur büyüklerimizin dediği gibi..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)