Bir önceki yazımda her şeyi konuşmaya başladığımı söylemiştim ya yeni yeni tekerlemeler de öğrendim artık. İki yaşıma iki ay kaldı bu arada. Söylediklerimi herkes anlamasa da annemle babam anlıyor beni:) Özellikle babam herkesin yanında “Hadi kızım dolapta pekmezi söyle” diyor. Ben önce nazlanıyorum tabii. Öyle hemen söylenir mi hiçJ Canım isterse söylüyorum, istemezse söylemiyorum. İşte tekerlemem şöyle:
Dolapta pekmez, yala yala bitmez
Ayşecik (cikcikcik), Fatmacık (cikcikcik)
Sen bu oyundan çık,pis çocuk
Geçen gün Hacer halamlara gittik. Ben hemen bu tekerlemeyi söyledim, çok hoşlarına gitti, Erdem abi kameraya çekti beniJ Edanurla çok güzel oynadık o akşam. Çok mutlu oldumJ
İslamın şartlarını da sayıyorum artık. Herkesin çok hoşuna gidiyor. Çok şeker oluyorum onları söylerken sanırım:)
Aydedeye bakınca annemin öğrettiği “Aydede aydede, senin evin nerede” tekerlemesini söylemeyi çok seviyorum. Gece olunca aydedeyi, yıldızları izlemeyi çok seviyorum. Aydede bazen yarım ay bazen de hilal şeklinde oluyor. Bunu anneme söylüyorum, çünkü bir o anlıyor beni:)
TRT Çocuk’da izlediğim Gece Bahçesi isimli filmi çok seviyorum. Farklı farklı isimlerde kişiler var. Makapaka, İgılpigıl, Apsi Deyzi, TombiliBu.. En sevdiğim film bu. Annem de ben sevdiğim için açıyor. Babam izlememi pek istemiyor bunları ama ben çok seviyorum:)
