Gece babannem ve Hacer halam bizimle birlikte kaldı hastanede. Gece hiç uyumadım. Annemin dinlettiği Yasin-i Şerif biraz rahatlattı beni. Sanki bu sesi biryerlerden hatırlar gibi oldum.
Bu sabah dayım da Bursa'dan geldi beni görmeye. Amcam henüz gelemedi. Rize'de okuyor şu anda. Onun yolu biraz uzak. Ve hastaneden çıktık. Babam bana lego almış annem dedi. Ama ben daha nasıl oynayacağımı bilmiyorum ki.. Rahmi amcamın aldığı güllü pastaya babamla teyzem benim adımı yazmışlar.
Akşam evimiz tıklım tıklım doluydu. Herkes beni merak ediyordu. Ama ben hep uyudum, gözlerimi görmek istediler ama açmadım. Melek arkadaşlarımla huzur içinde oynuyordum o sırada. Arada beni güldürüyorlardı.
Mustafa dayım kulağıma ezan okudu ve adımı söyledi. Annemle babam adımı "Gülsima" koydular. Anlamı "gülyüzlü" demekmiş. Ayrıca "gül" Peygamber Efendimiz'i simgelediği için de annem bu ismi çok sevmiş. İnşallah ben de ismime layık olabilirim..
