Gülsima balık burcu ve balık burcu deyince ilk akla gelen özellik duygusallıktır şüphesiz. Minik kuşum da bu özelliğini sonuna kadar taşıyor. O kadar ince düşünceli ve o kadar narin ki anlatamam.. Birinin bir yerine bir şey olduğunda sürekli sorar "ne oldu? acıdı mı?" diye. Acıdı denince de "acımadııııııııı" diyerek buna inanmak istemez.
Benim ayağımın burkulma olayını anlatmıştım burada. O zaman yanımdan ayrılmamış "annemin ayağı acımıyoo benim ayağım acıyooo" diye yaygarayı basmıştı yavrucum.
Geçen akşam da bu olayın benim açımdan en duygusal olanını yaşadık. Uykusu gelmiş haldeki mızmızlığı üzerinde bir türlü uyumak istemiyordu. Bu mızmızlığı esnasında kolumu fena halde ısırdı. Ben de ağlama numarası yaptım. Bu sefer o kadar üzüldü ki bir taraftan kolumu öpüyor diğer taraftan da "tamam annecim, geçti geçti" diyordu. Sonra da başladı ağlamaya. O kadar ağladı ki onun üzülmesine ben de fena halde üzüldüm:(
Ben hiç bir çocukta görmemiştim bu kadar incelik.
Bir keresinde bir olay karşısında gözleri dolan anneannesini görüp ağlamaya başlamıştı. Başka bir zaman da babannesinin sıyrılmış elini görüp yine ağlamıştı. Canım yavrum benim... Bu özelliği yüzünden ileride çok üzülmez inşallah.
Gerçi bazen çocukluğu da tutmuyor değil:) Geçen günlerde yine bir yerimi acıttı, sonra özür dileyeceği yerde "geçmiş olsun anne" demesin mi:)
Bu aralar çok düşkün oldu bana. Kapıda karşılıyor beni, sarılıyor, "anne sana doyamıyorum" diyor. Bazen de "senin sözünü dinlemek zorunda değilim" deyip şaşırtıyor beni:)
Geçen akşam Kayu'yu izliyorduk. Kayu anne ve babası işe gittiği için üzülüyor ve ağlıyordu. Babası da çalışan insanları ona tanıtarak çalışmanın önemini anlatıyordu. Tabii bizimki o kadar dikkatli ki.. Takıldığı tek yer vardı. Kayu'nun göz yaşları..
Ertesi gün ben işe gidecekken erkenden uyandı. Bu sefer anneannemiz bizdeydi, evimizde kalıyorduk yani. Sonra bana "Anne, ben senin işe gitmeni istemiyorum. Ama Kayu'nun gözyaşları neden akıyor?" dedi. İlk defa söylüyordu bunu. Her sabah işe giderken hissettiğim o sızıyı o sabah daha derinden hissettim. Ama yapacak birşey yoktu tabii..
Çalışmamın şu anda benim ve Gülsimam için hayırlı olduğunu düşünüyorum. Ayrılmanın ne zaman gerekli olacağını Rabbim bir gün gösterecek bana inşallah..
