İlk Yaralanmam

Emeklemeyi öğrendiğimden beri artık yeni yerleri keşfetmeye başlamıştım. Bu aralar hiç yanlız kalmak istemiyorum. Annem başka odaya gitse hep ağlıyorum arkasından. Bu yüzden annem ne iş yaparsa yapsın beni gözünün önünden ayırmıyor. Bugün de ona hiç iş yaptırmadım. Bana mama hazırlamak için mutfağa gitmiştik. Annem beni yere koydu. Ben de her zamanki gibi çekmeceleri karıştırmaya ve içindekilei boşaltmaya başladım. Ve birden nasıl olduğunu anlayamadan alnımı çekmecenin kenarına vurdum. Acı bir şekilde ağlamaya başladım. Annem beni kucağına aldı hemen ve yatıştırmaya çalıştı. O da çok korkmuştu aslında. Alnıma buz koymaya çalıştı ama ben izin vermedim. Sanırım alnım kanadı çünkü annem peçeteyle alnımı siliyordu. Sizin anlayacağınız ilk yaralanmam gerçekleşmiş oldu.

9 Aylığım, Bakın Neler Yapıyorum

Şu anda 9. ayımın içindeyim ve her geçen gün yeni birşeyler öğreniyorum ve uyguluyorum. İşte yapabildiklerim:

- Babamı tanıyorum ve annem "baban nerede?" diye sorunca babama bakıp onu sevindiriyorum:)

- Annem "haydi bay bay yap" deyince elimi sallayarak bay bay yapıyorum. Annem albümdeki resmime baybay yaptırdığı için o resmi her görüşümde baybay yapıyorum.

- Ayakta "tay tay" durabiliyorum.

- Alkış yapmamı istediklerinde alkış yapıyorum.

- Dayımın diz üstü bilgisayarını karıştırıyorum.

- Şarkı sesi duyduğumda sesimle tempo tutuyor ve sallanmaya başlıyorum.

- "Haydi şarkı söyle" dediklerinde iki yana sallanmaya başlıyor ve ses çıkartıyorum.

- Annemin bana söylediği şarkıları başka yerde duyunca tanıdığım için tepki gösteriyorum.

- Annem herhangi bir nesneye "cici" yap dediğinde elimle cici yapıyorum.


- "Fış fış kayıkçı" oyununu oynuyorum.


- Birisi için "gel" dendiğinde elimle gel hareketi yapıyorum. Bunu ilk defa dayım Amerika'dayken öğrendim. "Gel dayısı gel" dediklerinde elimle onu çağırmaya başlamıştım.


- Elektrik süpürgesinin sesinden korkuyorum. Bu sebeple annem beni kucağına alarak evi süpürüyor:)


- Emeklediğimi söylememe gerek yok zaten:) Tutunarak kalkma işini de çok önceden yapmıştım:)


- "Baba" ve "dede" kelimelerini söylüyorum.


- Bazı oyuncaklarımı tanıyorum.


Daha yapabildiğim çok şey var ama onları da yazarsam sayfaya sığmayayabilir:)) Onlar da başka sefere artık:)

İlk Dişim Çıktı Sonunda

Aylardır süren hasret sona erdi ve ilk dişim sonunda çıkmayı başardı:) Üç gün önce anneannemlere gittiğimizde teyzem damağımdaki çukuru fark etmişti ama dişim henüz görünürlerde yoktu. Bugün annem yemek yedirirken kaçığa vuran "çın" sesinden dişimin çıktığını farketti. Eliyle de kontrol edince hafif sivrildiğini gördü. Zaten bu aralar geceleri onu pek uyutmuyorum. Komşular bile duymuş gece ağlamalarımı. Ne yapalım damaklarım sızlıyor ve çok kaşınıyor. Elime aldığım herşeyi ağzıma alıyorum damaklarımı kaşımak için. Dişlerimin hepsi hayırlısıyla çıksa da kurtulsam bu sancılardan.


Dedemle çekilen komik görüntümüzü de görüyorsunuz:)

Korktuğum İlk Nesne

Bu aralar artık korku, hüzün ve sevinç gibi duyguları daha iyi ayırt etmeye başladım. İlk defa korktuğum bir şeye tepki verdim. Babannem mutfağa güzel kokması için "fesleğen" adında bir çiçek koymuş. Elimizi değdirince etrafa güzel koku yayıyor. Babam da beni kucağına alıp elimi o çiçeğe değdirdi. Ama ben öyle çok korktum ki babamın kucağına geri attım kendimi. Babam da beni anneme götürerek "Fethiye gel bak sana ne göstereceğim" dedi. Sonra aynı şeyi annemin yanında tekrar yapıp beni bir kere daha korkuttu. Ben bu sefer hem babamın kucağına atıldım hem de ağladım. Annem de babama tepki gösterdi beni ikinci defa korkuttuğu için. Annemle babam bana korkumu yenmemi öğretiyorlar şu aralar. Anneme benzersem hiç de iyi olmayacak bu durum:)

Balık da Çok Lezzetliymiş

Bugün ilk defa balığın tadına baktım. Palamut adında bir balık yedirdi babannem bana. Çok hoşuma gitti. Ancak son anda boğazıma kaçınca bir kez daha yemek istemedim. İnşallah zekamın gelişmesine katkısı olur büyüklerimizin dediği gibi..

İlk Defa "Baba" Dedim

Bu aralar yeni yeni ve anlamlı sesler çıkarmaya başladım. Annemin benimle ettiği sohbetler ve okuduğu kitaplar işe yaradı sanırım:) Bugün annemin kucağında otururken "aba, ba" gibi sesler çıkarıyordum. O sırada annem benden "baba" dememi istedi. Ben de annemi kırar mıyım hiç, hemen söyleyiverdim "baba" kelimesini:) Ama babam yanımda değildi maalesef, duyunca çok sevindi:) Zaten bu aralar ona çok benzemeye başladım sima olarak. Bu durum babamın keyfine keyif katıyor:) Ama annem hiç üzülmüyor bu duruma. İkimizi de çok sevdiği için kime benzersem benzeyeyim önemli değilmiş onun için.

Bundan sonra yeni yeni kelimelerle karşınızda olacağım inşallah:)

Benekli

Benekli, benim en çok sevdiğim hayvan. O bir köpek. Annem bana onun kitaplarını okuyor, resimlerini gösteriyor ve CD'sini izletiyor. Çok şey öğrendim ondan. Hayvanları, sebzeleri, bitkileri, şarkıları ve birçok şeyi. Benekliyi çok seviyorum.

Artık Emekliyorum

Bugün itibariyle emeklemeye başladım. Bir haftadır uğraşıyorum. Elimi atıyordum ancak bacağımı atarken düşüyordum. Arada da vücudumu kaldırıp ileri geri sallanıyordum. Teyzem ve Hacer halam bizde kaldılar ve ilk onların yanında emeklemeyi başardım. Bundan sonra annemin işi zor, yeni odaların keşfine başladım artık:)

Annemin En Sevdiği Resim ve Ben

Annem, telefonunda kayıtlı olan yukarıdaki bebek resmini çok seviyor. Üniversitedeyken bu resmi dosyasında taşırmış. Arkadaşları, inşallah senin bebeğin de bu bebeğe benzer derlermiş. Gerçi annem buna çok inanmazmış, sadece çok sevdiği için bakarmış bu resme. Bana hamileyken de telefonunda bu resmi bulundurmuş hep. Benim aşağıdaki resmimi görünce bu duruma çok şaşırıyor doğrusu:)

Ben şu anda 4 aylığım:)

İlk Söylediğim Sözcük

Bugün annem bana sabahtan beri bir kelime tekrarladı. O kelimeyi tekrarlarken hep ağzının içine dikkatlice bakıyordum. Ağzını nasıl açıp nasıl kapadığını izliyordum öğrenmek için. Sürekli tekrarladı öğrenmem için. İlk başlarda söylemeye çalışsam da bir türlü dilimi döndüremiyordum.

 

Sonra akşam tekrar çalıştırdı annem beni. Babannem de vardı yanımda bu sefer. Ağzımı açtım kapadım o kelimeyi söylemek için. Sonunda dil hareketini de yapabilmeyi başardım. Ve O kelimeyi söyledim. Annem ve babannem çok ama çok sevindi Babannem beni okumaya başladı nazar değmesin diye Sanırım söylediğim kelime onlar için çok önemliydi. İlk olarak "ALLAH" demiştim.

İlk Döndüğüm Gün

Bugün ilk defa dönmeye başladım. Neredeyse bir haftadır sağ tarafıma doğru yatıyorum ama dönmeyi bir türlü başaramıyordum. Anneannemlerdeyken teyzem beni bir kaç defa tekerlek gibi yuvarladı:) Annemin içi gidiyordu kolum çıkacak diye ama benim çok hoşuma gidiyordu:) En sonunda tam eve geleceğimiz gün dönmeyi başardım. Annem ilk dönüş sahnemi göremedi, diğer odadaydı sanırım. Anneannemin "koş Fethiye koş, döndü" dediğini duydum. Sonra onun yanında bir kere daha döndüm. Herkes çok sevindi.

Şimdilik sadece sağ tarafıma dönüyorum. Sol tarafıma dönmek aklıma gelmiyor. Babam dönme anımı kameraya çekmek istiyor ama ben ona poz vermek istemiyorum. Sonra da beni kendi döndürüyor:)

Annemin Okuduğu Kitaplar

Annem bu aralar bana kitap okuyor. Ben daha 3 aylığım, tam olarak ne dediğini bilmiyorum ama önemli bir şeyler anlattığını düşünüyorum. Onu sessiz bir şekilde dinlemek hoşuma gidiyor. Sanırım onu dinlemeyi öğreneceğim. Bakın yatağımın kenarında da resmi çıkmış kitabımın. Şimdilik bu kitapları bitirdik. İleride bakalım daha neler okuyacak.

İsmim Gülsima

Gece babannem ve Hacer halam bizimle birlikte kaldı hastanede. Gece hiç uyumadım. Annemin dinlettiği Yasin-i Şerif biraz rahatlattı beni. Sanki bu sesi biryerlerden hatırlar gibi oldum.


Bu sabah dayım da Bursa'dan geldi beni görmeye. Amcam henüz gelemedi. Rize'de okuyor şu anda. Onun yolu biraz uzak. Ve hastaneden çıktık. Babam bana lego almış annem dedi. Ama ben daha nasıl oynayacağımı bilmiyorum ki.. Rahmi amcamın aldığı güllü pastaya babamla teyzem benim adımı yazmışlar.



Akşam evimiz tıklım tıklım doluydu. Herkes beni merak ediyordu. Ama ben hep uyudum, gözlerimi görmek istediler ama açmadım. Melek arkadaşlarımla huzur içinde oynuyordum o sırada. Arada beni güldürüyorlardı.



Mustafa dayım kulağıma ezan okudu ve adımı söyledi. Annemle babam adımı "Gülsima" koydular. Anlamı "gülyüzlü" demekmiş. Ayrıca "gül" Peygamber Efendimiz'i simgelediği için de annem bu ismi çok sevmiş. İnşallah ben de ismime layık olabilirim..

Hoşgeldim Dünya'ya

28.02.2008 tarihinde Dünya'ya gözlerimi ilk açtığımda hemşirenin anneme saat 20.35 dediğini duydum . Ve ben dünyaya gelmiştim. Annemin hayatındaki en mutlu günüydü o gün. Birazcık sıkıntı versem de onun ve babamın yüzündeki memnuniyeti görmek dünyalara değermiş.

Babamla da ilk olarak hemşirenin kucağında yıkama odasına giderken karşılaştım. Onu ilk gördüğümde ilk defa baba olan babamın heyecanını hissederek dikkatlice bakmaya başladım ona. O da bu bakışlarımı görmüş olacak ki sürekli beni ilk gördüğü anı söylüyor herkese.

İlk gün bütün sülaleyi topladım hastaneye. Çok mutluyduk hepimiz. Mustafa dedem benim ilk resmimi çekti. Çok da güzel poz vermişim:)

Hoş gelmişim Dünya'ya..