Yavaş yavaş büyüyorum artık ve 10 aylık oldum. Yürüme alıştırmaları yapıyorum şu sıralar. Dün akşam kendi başıma dört adım attım ama dengemi henüz sağlayamıyorum. Bana söylenenleri daha iyi anlıyorum artık.
Çaydanlığa yaklaştığımı gören annem yanmamdan korkarak “cız” deyip elimi çaydanlığa değdirdi. Ben de sıcağı hissedince artık yaklaşmaz oldum. Artık “cız” kelimesini ben de söyleyebiliyorum. Kalorifere de elimi sürüp etrafa neşe saçarak “cız” diyorum:)
Ayrıca babamın eski cep telefonuyla oynarken annem “alo yap kızım” deyip telefonu kulağıma götürdü. Ben de hemen anladım “alo”nun ne demek olduğunu. Artık “hadi alo yap” dediklerinde elimi ya da telefonu kulağıma götürüyorum ve “a a” diyorum.
Bunların yanında oyuncaklarımı daha iyi tanıyorum. Balık, köpek, ördek, kedi, vs oyuncaklarımı çok seviyorum. Ayrıca ağız, burun, göz, el, ayak gibi organlarımı tanıyor ve işaret ediyorum. Ağzımı sorduklarında ağzımı açarak ses çıkarıyor ve birinin eliyle ağzıma vurmasını bekliyorum. “Allah bir yap” dediklerinde işaret parmağıma bakıp kaldırmaya çalışıyorum ama parmağımı tam dik tutamıyorum.
Oyun oynamayı çok seviyorum. Özellikle akşamları babamla yakalamaç oynamak çok hoşuma gidiyor.
Artık ben de sizin gibi bir bireyim:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder