Minik kızım bu yaşına kadar çok sakin bir çocukluk geçirdi. Ara ara küçük yaramazlıkları olsa da bizi hiç üzmedi diyebilirim. Masumluğu ve sakinliğiyle evimizin huzur kaynağı oldu ancak uyku vakitleri müstesna:)
Uykusu geldiği vakit ilginçtir o sakin çocuk gidiyor herşeye tepki gösteren bambaşka bir çocuk geliyor evimize:)
Bu durumla ilgili dün gece yaşanan küçük bir anımızdan bahsetmek istiyorum. Eve biraz geç gidince bizimkinin uykusu iyice sıkıştırdı. Mama yedirmek istedim ama bunu kabul etmedi. Biraz dil döktükten sonra en azından süt içmeye ikna ettim. Ben sütünü ısıtırken yavaş yavaş mızmızlanmaya başladı ve biberonunu eline alarak “ben bunun içine girceem” diye tutturmaya başladı:) Herşeyi mantıklı bir şekilde düşünüp cevap veren minik kuşum burada çocukluğunu yaptı işte:) "Kızım sen bunu içine sığar mısın?" deyince kafa sallayıp geçiştirdi.
Daha sonra sütümüzü alıp odamıza gittik. Biraz içti, yatmak istemedi. Kalkıp “anne ben seni yiiceem” demesin mi:) “Yanında ne yiyeceksin kızım?” dedim, “Babamıı” dedi mızmız bir şekilde. Sonunda da uyudu çok şükür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder